Pinterest

dotykam dawno zebrane w bukiety

zapach który otoczył znajomym szelestem

przenika przez sen im bliżej

zaciskam oczy a przecież to ciepło

dłoni opartych o brzegi ust

otwieram myśli na próbę jak krzyk

gdy ledwie dojrzał bez siły skazany na zapomnienie

jestem już słowem przelewam deszcz

z jednej pary oczu w drugie wsiąka wieczór

ośmielony blaskiem zaczyna mówić

po co słowa gdy przemijanie bliższe milczeniu

widzę na rękach losy jak rzeki zapętlają czas

lecz tu i teraz stłuczone chwile jak kawałki życia

sklejam powtórnie byle gestem i znowu uśmiecham się

bez żadnego powodu który mógłbym zrozumieć