wypalone ziarno piasku na pustyni

niedopalony papieros na przystanku

im starszy tym bardziej nasiąknięty

gąbczasty mokry do szpiku kości

miękka galareta z octem

sprężysty  kieliszek podnosi

za kołnierz w szkole  szarpali

kuter osiadły na mieliźnie

okręt nie odpłynie

przenika woda życia

w skrytych pragnieniach

w ciszę gęstych myśli

zanurzam spojrzenia

widzę więcej nie boję się

kolej na przyszłe dni