kiedyś przestanę się bać 

kiedyś odejdzie strach 

wiatr poruszy liście 

na płycie nagrobnej 

idę aleją pomiędzy 

życiem a ciszą pod ziemią 

nie zamykam w sobie 

słów gorzkich jak piołun 

zanurzony w myślach 

na granicy jawy i snu 

odpuszczam bez słów 

wyznaczony kierunek destrukcji