Jesteś obecną w moich wspomnieniach

obrazem bliskim, niezapomnianym;

w sercu noszonym z wielką tkliwością.

To Twoim głosem słucham pociechy,

gdy mocno pragnę, w chwilach zwątpienia

znaleźć lekarstwo na własne troski.

Mateczko moja ...

Dawno odeszłaś już z tego świata

w miejsca nieznane, lecz gdzieś tuż obok.

We mnie wciąż żyjesz w troskliwym bycie,

spiesząc z pomocą, gdy Ciebie wołam ...

Jestem niezmiernie rad z tych odwiedzin,

mających w sercu wciąż miejsce swoje,

duchem splecionych z podświadomością

mojego bytu ...

.

https://youtu.be/gq532C1XkJQ