Dążenie do ideału

Trwa gorączka złota w stan pożądany    

I jakże  wielu chce mieć ten kruszec cenny

Zdobycie eliksiru do zamiany   

Tego co zdewastowane w dar szlachetny

A przeszłość posiada złotą zasłonę  

Jakby zbiór cnót ukrywała w mumii łonie

Biorąc szlachetny metal za osłonę

W sarkofagu lecąc na cne spoczywanie

Dziś trwają złote posiłki z żądzami

Że  uszlachetnią umysł, ciało i duszę   

Czyż nie czyny napełniają cnotami?   

Kiedy na nowo wraca do wartości   

Co posiada marę, co żywot opromienia   

Po ten ideał wiecznego istnienia