cisza gra wokół

w głowie spokój

myśli falują swobodnie

na brzegu wytrwale

w piaskach zanurzona

niegdyś choroba

woda zmącona

zamykam oczy

wyciskam łzy spod powiek

nie raz nie dwa może trzy

niespokojnie między nami

ciężka walka z pustymi dłońmi

każdy dzień każda noc

już się nie boję

dzięki Bogu miałem swój początek i koniec

teraz nie mi sądzić

dziękuję za żony wytrwałość

cierpliwe oczekiwanie

upadłem lecz wstałem

bać się nie przestanę