Kiedy niewiele wiesz na jakiś temat,

a mimo to koniecznie musisz zabrać głos,

żeby nie wyjść na ostatniego głupka,

w swojej pokrętnej "argumentacji" non-stop używasz wytrychu pojęciowego - zaimka przymiotnego "niejaki".

To stary patent tzw. gadających głów, które jak papuga dużo i namiętnie "gadają", lecz kompletnie nie wiedzą, o czym :(

Żeby było straszniej, popularność tego zaimka wciąż rośnie.

Świetny, bardzo na topie temat - i jego wykonanie

Niejaka Borbolenthina, niejakie zimno, niejaki deszcz, niejakie dreszcze (patrz nagłówek i kolejne wersy) - to słowne papier-mâché, przy pomocy którego, NIC nie wiedząc ani o Borbolenthinie, ani o zimnie, ani o czymkolwiek,

mimo wszystko coś "mówisz".

Co mianowicie?

Dramat! Ludzie "się" wypowiadają, siebie ośmieszając,

i nawet tego nie wiedzą

Pół biedy, gdy te wytrychy używane są do żonglerki dla samej żonglerki takimi pojęciami jak Bogu ducha winne "zimno" czy "deszcz" - gorzej, kiedy ktoś "wypowiada się" nt. czyjejś twórczości (tytuł i meritum tekstu!), nie znając jej wcale!

I skąd my to znamy?? Hmmm...

Dziękuję za obszerne komentarze i ocenę.

Fajny wiersz.Myślę ,ze słowa niejaki użyłaś celowo,ale emilipienkowska wie lepiej:)

Adela dziękuję za ocenę i komentarz. Interpretację zostawiam odbiorcom.

Całkiem udana treść:)

Pozdrawiam ciepło jesiennie:)

Yaro, dzięki. Pozdrawiam również:)

"Niejaki" to nie "nijaki", ale w powszechnym odczuciu jedno 9znacza drugie. Nic bardziej mylnego.