Drzewa ronią łez swych liście,

Broczą, gubią krwi gałązki.

Nic nie znaczą swym poszumem,

Załamując rąk swych wiązki.

Deszcz je siecze, wicher smaga,

Piorun z góry z nieba bije.

Bez korzeni, bez swej ziemi,

Człecze, przecież już nie żyjesz!

2019