(...) Ukłon w stronę przeszłości, która już poza mną 

- ta nigdy nie powróci, więc nic w niej nie zmienię; 

biorę się więc za bary tu i teraz z życiem (...) 

Pośród podobnych istnień trwam w swoim kokpicie, 

będąc u steru zdarzeń - tak by się zdawało, 

tworzących rzeczywistość, w jakiej się znajduję. 

W niej jednak ciągle fatum przewagę ma sporą, 

niwecząc często plany skrzętnie układane 

- więc nie jestem dla losu prowadzącym panem .. 

I cóż mi teraz począć? Jak zareagować? 

Nie mam tutaj wyboru - ślepy losie prowadź .. 

~~