M JAK MAGLOWNICA

Maglownica ma twarz Bogusława Wołoszańskiego. Ugniata, prasuje – pod ciśnieniem. To clou „bogatej” oferty programowej TVP Historia. Zapętlili Bogusława, z czego on się chyba cieszy, bo za tym idą pewnie moniaczki za emitowanie jego produkcji – od kiedy zacząłem na to zwracać uwagę, widzę jego wytwory rano ( pierwsza porcja) i w okolicy północy ( druga porcja). Co dzień, odcinek za odcinkiem. A gdy pula zostaje wyczerpana emisja rozpoczyna się od nowa. Bez przerw – choćby nawet tygodniowych, bez sezonowania.  Bez zwracania uwagi na wymiar autoironiczny: odcinki z początku lat ’90 XX wieku często mają inną wymowę niż te tworzone kilka lat temu, ale omawiające te same tematy.

To dość ryzykowne przedsięwzięcie, bo obejrzane raz, a potem, ponownie po roku czy dwóch może zachować swój urok. Ale obejrzane ponownie po dwóch miesiącach jest lepiej pamiętane, co sprzyja wychwytywania mielizn narracyjnych i męczy/ razi specyficzną manierą autora prowadzącego.

Bogusław nie razi jednak aż tak bardzo, bo w końcu wytworzył tych odcinków dość sporo, ale międlenie w koło Macieju serialu „Amerykańskie dynastie” – kończy się seria o Kennedy”ch, zaczyna o Bushach, a potem znów Kennedy, Bushe i tak al fine da capo. To oczywiście rodzi smutną konstatację: producentom widocznie brakło funduszy na Rooseveltów i Rockefellerów. Ameryka biedna jest.

Bogactwo produkcji historycznych jest iście bajkowe, więc uruchomiono kanał TVP Historia 2, którego co prawda nie odbieram, ale z reklam wynika, że tam to samo, tylko w innych konfiguracjach.

Smutno? Nie traćmy jednak nadziei – ponoć Bogusław jeden z pierwszych odcinków „Sensacji  ( tym razem) XXI wieku” poświęci notorycznemu, permanentnemu emitowania przez telewizję „niekomercyjną/misyjną” „Sensacji XX wieku”.