W ustach pełno słów krzyk na ustach
a przed nami chaos wojny zgrzytanie

(patrz tekst i wszystkie nagłówki)

Człowiek 3. tysiąclecia po Chrystusie

/teoretycznie/ NIE JEST już ni taboretem, ni materacem, ni armatnim mięsem,

ale wciąż tak właśnie

- przez /przez siebie/ demokratycznie wybrane władze -

jest traktowany. Wielka Historia nikogo niczego

- poza odwieczną męską wojną na sztachety -

nie nauczyła.

I NIE NAUCZY

Zaprogramowany na ekspansję człowiek

- ten żałosny Felek Zdobywca -

m u s i nic tylko zdobywać i niszczyć wszystko na swojej drodze, inaczej trafiłaby go apopleksja

Wciąż biec na podwójnym oddechu

(ba! na potrójnym nawet! - patrz całość)

Trudno znaleźć jakąkolwiek drogę w pomroczności jasnej,

mimo to,

w tym stanie /wskazującym/, z nóg splątaniem... biegniemy.

Cudem by było nasze życie,
Gdybyś nie "jeździł na życie",
Na oparach chmielu,
Na czym połamało nogi, karki,
Swe kariery ludzi tyle,
Przyjacielu,
Wielkich wielu...

Rence opadajo
Kiełbie wełbie
Lódzie majom