Go to commentsBLUE LOT
Text 248 of 255 from volume: Arcydzieło
Author
Genrefantasy / SF
Formprose
Date added2022-06-20
Linguistic correctness
- no ratings -
Text quality
- no ratings -
Views477

Myślałem że mnie to pociągnie do góry. Popłynąłem se żabką, a w powietrzu się pływa tak jakby się pływało w wodzie. Zniosło mnie w bok.

Widziałem `Ślimak`. To jest taka arteria samochodowo - budowlana, którą wykonano w zamierzchłych latach, lecz dobrze się trzyma. A potem popłynąłem nad pałacem zimowym, i zawisnąłem se nad basenem, gdzie bujała się woda, ale ludzików nie było, bo to noc. Ale zaraz, tam gdzie jest wieża pojawiły się ludziki. I nagle zniżyłem lot.

- Ino 1929, halo. Słyszysz nas?

- No słychać - Odpowiedziałem, bo to przecież usłyszałem. Kombinezon mnie okrywał w całości, a tam gdzie głowa musiały być zamontowane słuchawki.

- Nadajemy do ciebie z bazy.

- Ale kto? - Zapytałem zafrasowany.

- No, my. Myśmy ciebie tutaj przysłali.

Musiało mi tej informacji wystarczyć, bo co się miałem zapytać. Ejże, to wy, Ufoki?

- Badaj ten okręg nad którym się poruszasz.

- Że tu, nad basenem?

- Acha.

- Kurde, ale cały czas mnie znosi - Powiedziałem, bo już znalazłem się za płotem, gdzie była dzielnica mieszkaniowa.

- Wprowadzamy korekt.

I znowu znalazłem się nad basenem. Nad cichą wieżą, z której nikt nie skakał.

Ludziki były poubierane jak na wizytę u Prezydenta. Garniaki, Błękitne suknie, a w środku sztywniaki, co się daje poznać po sposobie w jaki trzymają kieliszki do szampana.

- Musimy porwać prezydenta - Usłyszałem.

- On już przesadza, nie da się porwać prezydenta.

- Jak to, my nie damy rady?

- O cholerka, wdepnęłam w gumę do żucia.

- W całej Polsce żądzi nasza partia. Tylko tutej gnieździ się ta sodomia i gomoria.

- A co na to ksiądz?

- Ja tam nie mam nic do prezydenta. Ale, oczywiście, mogło by być lepiej.


  Contents of volume
Comments (1)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
- Ależ księże dobrodzieju, potrzebujemy waszego wsparcia...
- Czekajże se tutej - Pobiegł na plebanię. I zaraz wrócił, zziajany.
- Macie. To wam pomoże go zdyscyplinować.
- Ale co to jest? Bo wygląda jak kartofel.
- Dodajemy tego do naszej `Paczki z nieba`. Ale tylko po jednej sztuce - Przestrzegł. - O tutej się to odkręca. A jak pukniesz, to amen.
- Ale co to jest? Granat?
- Granat, ale wygląda jak kartofel - wyciągnął język jak pies.
Popróbowali. Dama w błękicie najbardziej była zainteresowana. Ale jakżem se zrobił do wody PLUUUUM, jak w powietrzu coś tam przerwało i zatrzęsło nad nami helikopterem, ale nie mogła mnie tym kartoflem ubić. Po prostu bucik jej uwięzł w owej gumie do życia i nie umiała się wygramolić.
© 2010-2016 by Creative Media