Takie zdarzenie

Często bywa to zdarzenie; wywieść kogoś w pole.

Potem krew w ziemi oznakować

męczeńskim krzyżem.

Zdawało się, że tym razem też się wydarzyło,

gdy z mostu ojczystego w cudze pole wywiało.

A tu nagle dzwon świątyni,

poniósł wzrok ku niebu.

W południowy akt zachwytu życiem.

Chmury dotknięte promieniem,

uciekały za horyzont.

Tylko barwna tęczą wznosiła nowy most,

prowadzący do jaśniejącego brzegu.

Potem z podziwem patrzyłem,

jak skowronki wzbijając się w przestworza,

zanosząc śpiewne trele.

Wydawało się, że niebo zstąpiło na ziemię.

A raj był w zasięgu pulsu serca,

z którego wzbijało się wdzięczne kadzidło,

wśród wonnych kwiatów.