Obława Augustowska

Tajemnicza ścieżka przez nasz kraj przebiega

Przez „Smiersz” mokrą stopą  nakreślona

To w ciszy puszczy męczeński zew zalega

I strumieniu krwi dźwięczą imiona

Jeszcze dźwięczą strzały złowrogo wśród drzew

I twardy łoskot upadku ciała

Sekretne mogiły opromienia drzew śpiew

Jakże swobodna wolności chwała

Pozwoli Bóg kiedyś odnaleźć mogiły

Znicz palić w miłości gorejącej

Ci co się skonsolidują - będą lśnili

W kwiatach modlitwy nieustającej

Na ścieżce oglądam macierzyste włości

Ku pamięci dobrego imienia

Ktoś w sercu wykuwa obelisk miłości

W Ojczyźnie wieczystego istnienia