Na Barbórkę

Górnik przez zjazdem pod ziemię

Otwiera okno na niebiosa

Pozdrawia w słowach : Szczęść Boże!

Z Raju spływa ochronna  rosa

Wszystkie malowidła świata

Jak balast zostawia za drzwiami

Z sobą bierze obraz rodziny

Tkliwy barwnymi powrotami

Kiedy staje na powierzchni

Radosną twarzą w twarz ze słońcem

To z duchami niebieskimi

Sławi Boga serdecznym wieńcem