Motyw ucieczki od świata

- na łąki Raju;
- wsiąść do pociągu byle jakiego, pójść na włóczęgę, polecieć na W-py Szczęśliwe;
- na pustkowia Meteory;
- w świat iluzji /baśni/;
- na słup Szymona;
- w odludzie Arktyki /Antarktydy/;
- z miasta na wieś;
- na Księżyc
- itp., itp.

jest tak stary jak "Stary Testament".

Dzisiaj to mit. Na pustkowiu NIE PRZETRWASZ nawet jednego dnia

Iluzoryczny błogostan z dala od człowieka trwa bardzo krótko, a potem zaczynają się schody:

Nie ma prądu ni paliwa.
Skończył się prowiant.
Nie ma zasięgu.
Gdzie będę spał? W lesie??
A tu mróz i zawieja...

tu kwitną zawilce
tu jest mój dom

(patrz konstatacja)

W świecie, w którym nie ma ludzi i kwitną zawilce, nie umiesz nic. Ani tkać, ani siać, ani prać. Nie wiesz, gdzie północ, a gdzie południe