Go to commentsLepsze jutro
Text 2 of 2 from volume: Wiersze z żałobie.
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2023-05-30
Linguistic correctness
Text quality
Views160

Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy. 

Dzisiaj ona łzy rozpaczy wyciera. 

Miłość wasza tak jak wino dojrzała. 

Los tak okrutny, przyszło Ci umierać. 


Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy. 

Pocałunki składałeś na jej ustach. 

Dzisiaj to tylko są piękne wspomnienia. 

Została po tobie ogromna pustka. 


Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy. 

Tuliłeś w swoich silnych ramionach. 

Dzisiaj karmi serce złudną nadzieją. 

Cicho rozpacza, tęskni, sama kona. 


Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy. 

Piliście wspólnie poobiednią kawę. 

Dzisiaj ją dziwny krzyk pustki zaskoczył. 

Twoje zdjęcie postawiła na ławę. 


Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy. 

Teraz patrzy tylko na fotografie. 

Przeszukuje pliki wspomnień w głowie. 

Na ciągłym płaczu sama siebie łapie. 


Dzisiaj już wszystko jest tylko wspomnieniem. 

Krzykiem rozpaczy i ziejącą pustką. 

Jednak Pan Bóg wszystkim daje nadzieję. 

Na lepsze w wiecznej miłości jutro.


  Contents of volume
Comments (3)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Wczoraj było jak w Raju,

wiadomo:

żyli nasi śp. Dziadkowie i Babcie,

nasi śp. Rodzice

i śp. Rówieśnicy...

Nieutulony płacz za minionym wczoraj to wyraz człowieczego buntu wobec dzisiejszości.


Na co nam jakieś sieroce dzisiaj, skoro nie ma już tych, których tak bardzo kochaliśmy

??!
avatar
Dzisiaj jest już tylko wspomnieniem,
Krzykiem rozpaczy i ziejącą pustką.

(patrz nagłówki i tekst)

O jakim L E P S Z Y M jutrze /w tym kontekście/ może być tutaj w ogóle mowa?? Każdego dnia kogoś dla nas bezcennego tracimy!

Czym dla nas-osieroconych jest żałoba?

(patrz finał)

Nadzieją?? Na co? Na z martwych wstanie?!

Czarna /w żałobnym kirze, np. po stracie dziecka/ rozpacz nie otwiera nas na ż a d n ą nadzieję!
avatar
Tu leży staroświecka jak przecinek
Autorka paru wierszy...

/W. Szymborska "Nagrobek"/

C Z Y M chcesz zapełnić tę czarną ziejącą dziurę po niewyobrażalnej stracie??

Może czarnym humorem?
© 2010-2016 by Creative Media