`Jednak najważniejsze — władzić się w społeczność`

Dante Allegretto `Beethoven z krainy skateparków`

runęły na nas hurmą. kto? a, ludki-ciągutki,

postaci z leguminy o tyleż przesłodzonych,

co mało stabilnych tkankach. drżuchy wyglądąjące,

jakby ich podstawowym budulcem był żel.

galareciarze niemal żywcem wyjęci z obrazów

pewnej malarki, o której, za każdym razem, gdy się

wspomina, każdy podkreśla, jaka to była wyzwolona

(czytaj: puszczalska).

wczepiły się we włosy i ubrania, przylgnęły do ciał,

płynneuszki. z daleka, oblepieni, wyglądamy jak

etykieta na paczce zamoczonych zapałek, cienki

i wystrzępiony na brzegach papierek mogący zainteresować

jedynie mało wybrednego filumenistę.

obłażony, czuję się jak częstotliwość. bo kolorowe łobuziska

grają mi na skórze rezonansonaty, co możesz

wyczuć nawet z niewielkiej odległości.

ciebie potraktowali ciszą, więc wżarli się pod spód.

buczenie, że aż własnych wspomnień nie słyszę.

tym lepiej.

garści pluszowych popiołów ściekają po zboczach

wulkanu Popocatépetl. po głazach granicznych.