Ku życiu

Wciskają koronę cierni świata   

Chcą zgasić strażnika sumienia  

Ciemności egipskie, zniewolenie

Za nic mają moje istnienie   

Budzi się życie we Krwi Baranka  

Strzeże pokoje w świetle nieba   

Ochotnie ciernie z głowy zdejmuje   

W miłość aureoli afirmuje