mówią, że bezgraniczna 

że pomnaża w nieskończoność nieskończoność 

bywa wściekła, w porywach liryczna 

metafizyka i doskonała ułomność 

mówią, że ta prawdziwa wieczna 

odwiecznie zagadkowa choć znana 

jak sąsiadka co w alkowie niegrzeczna 

a w kościele nobliwie poważna 

nie mówią, że recepta bez wagi 

będą mówić, mówić, mówić bez końca 

nie ujmują niepojętej nierozwagi 

ręki, którą bez ostrzeżenia kąsa

_________________

* tekst z roku 2008

* foto - niewielki fragment pracy własnej - akryl na płótnie