gdy mówiła 

pękła szklanka 

po szkle płynie strużka krwi 

mojej krwi 

w ustach słono mi 

zatrzaśnięte drzwi 

kocham Cię 

wyrwij odrobinę tego dobra 

zmuszony dławić zło 

wydaję z gardła ostatkiem sił 

oddech staje na baczność 

nogi drżą