W lat młodości szybkim, sprawnym, 

więc mężatki, czy też panny, 

wciąż leciały, jak ćmy, na mnie. 

Życie/m chłonął aż zachłannie. 

Potem również – chłop dojrzały, 

potwierdzałem swoją sławę. 

Jam, nie chwaląc się nadmiernie, 

dzielnie niosłem męskie brzemię. 

Nawet teraz, już współcześnie, 

nie brak zabaw mi cieleśnie… 

Nagle… budzik: „Do roboty!!”. 

Czar mój prysnął jak sen złoty.