Pod ziemi warstwy skorupą

Są gliny martwej przestrzenie

Tam rdzawe żyły

I zimne kamienie

Tam to wmieszane

Pomiędzy  korzenie

Są trupy niewielkie

A na nich

Dziecięce zmurszałe odzienie

W ich czaszkach

W ich oczodołach

Świecą kryształki

Zastygłe nagle

w jednym monecie

łzy dziecięce

Jak ostatnie przerwane spojrzenie

Na świat Wołyński

Drutem kolczastym splatany

Obraz ostatni widziany

Ramię unoszące  siekierę