nie mam niczego przy sobie 

prócz wspomnień 

szerokiej drogi przed sobą 

w dłoni kij podpieram nim 

własny żywot 

bez imienia bez ciepłego kąta 

wciąż szukam noclegu 

nie spotkałem 

wracam myślami do domu 

wracam nad stawy 

gdzie z kolegami pływamy 

czas zatarł wszystkie ślady 

zostałem sam zaproszony 

do wędrówki przez życie 

sens w tym że trzeba żyć 

mimo wszystko podaję dłoń 

każdemu kto jest autorem 

własnej drogi 

zatrzasnęły się za mną drzwi 

idę w stronę słońca 

nad tym wszystkim zapanować 

bez szansy na lepsze czasy