Zgrabny wiersz, choć dość proste środki wyrazu. Poczułam położenie PL.
Podoba mi się wzmocnienie ostatniego wersu o powtórzenie. Jednakże "gorę" nie wydaje mi się poprawne, choć pewna nie jestem.

goreć ndk III, ~eje a. gore, gorzał
przestarz. gorzeć
Gorejąca świeca.
 Na złodzieju czapka gore winowajca na każdym kroku czuje się zagrożony możliwością zdemaskowania go
gore! przestarz. dziś gw. okrzyk alarmujący o pożarze: pali się! pożar!

Cyt. "Słownik języka polskiego" PWN
gorzeć ndk III, ~eję, ~ejesz, ~eje, ~ej, ~rzał, ~rzeli
palić się, płonąć; paląc się świecić
Stodoła gorzała.

Dziękuję za tak wnikliwy wgląd. Ale muszę dodać, że inspirowałem się filmem, a właściwie nawiązywałem do filmu. Proszę zaraz poświęcić kilka minut temu filmowi, zwłaszcza zakończeniu. A dlatego ja gorę, a nie gore, bo z ogonkiem jest tytuł filmu. I to wszystko.

Istnieje gatunek "gore" (rodzaj horroru filmowego). Był film dokumentalny o zagrożeniu cieplarnianym ziemi, z udziałem polityka o nazwisku Al Gore.
Przepraszam, ale nie wiem, o jaki film chodzi.

Proszę wpisać tylko „Ja gorę” w Google, bądź Ja gorę! część 1 - YouTube. To jest króciutki film(ik) Janusza Majewskiego z cyklu…, na podstawie opowiadania…, z Jerzym Turkiem w roli głównej. Wiele razy szedł w TV. I jak na to wychodzi, chodzi o głos z zaświatów.

Ogień (ja gorę, ja gorę) - to nasze catharsis