Otulony w biel pościeli

marzę o lepszym ja.

Chowam koszmary

do drewnianej skrzyni

i poddaję się mocy

śpiącej, pięknej bogini.

Jest księżyc w pełni.

Niebo atramentowe.

A ja jestem razem z nimi

- księżycem, gwiazdami

i z urojeniami moimi.

Zamykam oczy, uciekam.

Do Ciebie moja droga.

By się przytulić i trwać,

Jak trwają marzenia.

By poczuć się głodnym,

głodnym ucieleśnienia.