Text 79 of 91 from volume: Na drogę życia
| Author | |
| Genre | poetry |
| Form | poem / poetic tale |
| Date added | 2025-06-23 |
| Linguistic correctness | |
| Text quality | |
| Views | 247 |

Trzeba żyć z tym co jest
Odbijając od zamykanych mozliwości
Patrzeć w oczy i widzieć
Zbyt wiele
Trzeba żyć i czuć tu i teraz
Oderwać tylko czasami wieczorem
I wracać do łóżka
W sen uciekając
A sen nocą zmysły pomiesza
By nad ranem przypomnieć i układać zdarzenia
Rozdrapywać świadomość
Od nowa
Ja tutaj zostanę już chyba
Choć tak niewiele mnie cieszy
I tak niewiele mnie
Trzyma






ratings: perfect / excellent
którymi ciebie karmiono w kołysce,
twoje życie staje się pasmem kolejnych rozczarowań i stopniowej rezygnacji ze wszystkiego.
Co pozostaje?
To, co niezłomne: twoje człowieczeństwo
jest
świadectwem zdziecinnienia
Trzeba żyć i czuć tu i teraz
(patrz stare jak świat filozoficzne przesłanie)
Dlaczego to takie ważne?
Bo jako jednorazowe psychofizyczne "ja" masz tylko j e d n o życie, i "drugi raz nie zaproszą na salę"
??