pędziłem do drzwi 

czas się dłużył 

z każdym kilometrem 

co raz bliżej 

czekałaś na moment 

gdy przekroczę próg 

naszych wspólnych spotkań 

z pocałunkiem na powitanie 

odpływamy myślami 

błądzą omamy 

ciebie nigdy nie było 

urojenia natłok myśli 

nawet nie mam prawa jazdy 

jeżdżę autobusem miejskim 

z zakupami dla mamy 

pędzą myśli 

zakochany w dziewczynie 

chodzę błądzę nie spotykam 

nie widuję tylko zamęt w pustej głowie 

na wariację nie ma lekarstwa