W świecie odwiecznej, bardzo mylącej mimikry i maskarady człowiek m u s i czymś karmić swoją pogubioną duszę. Czym?

I L U Z J A M I

Tymczasem wyłącznie w i e d z a zakotwicza w twardym opresyjnym realu.

Następna asteroida typu Chicxulub /czy inna hekatomby bomba/ wybije jak dinozaury całą naszą pogubioną ludzkość co do nogi, więc

póki co

"Niech żyje bal!"

W majestacie późnej jesieni
Wszyscy my tak pogubieni
Przed obliczem Pana
Przed Nim na kolanach
My marny proch z tej Ziemi

Twe poczucie sensowności
Ci połamie krzyż i kości
Skoro nie przylegasz
Do rzeczywistości

Nie żyj iluzjami
Których cel omamić

WSZYSCY TACY SAMI
W ŁBIE TYLKO DYNAMIT

HUFCE I HIMARSY

Jaki koniec tragifarsy
Wiedzą drobne dziatki
Dziatek wątłe matki
Babki oraz dziadki

Naród zwany ciemnym
W swej nie-wie-dzy
Wiedzie los daremny

Tylko dzieci wierzą w krasnoludki, Przyjacielu. Przykro mi.

belino, piszszesz o przykrości .. a co ja odczuwam, który w tamtych latach niejedną noc i szereg długich dni spędzał w miejscowym MKZ NSZZ Solidarność .. z wiarą w lepszą Polskę? :-(((

Przy założeniu, że Solidarność zwycięży i otworzy nam wrota na Zachód, należało chyba wiedzieć, czym ten Zachód pachnie. Dobrze, Kolego, wiedziałeś, że oni prócz dobrobytu, marek, funtów i dolarów, mają tam także narkotyki, niską dzietność własną, uchodźców z Czarnego Lądu, LGBT, problemy z Moskwą, przemyt, eutanazję,

gigantyczne góry śmieci, kolosalne dysproporcje społeczne, powszechną otyłośc, wieczne uliczne protesty i wszystkie inne plagi, z którymi borykamy się teraz my. Wolność przyniosła nam masę ograniczeń. Jednym z wielu jest np. przy niskich zarobkach brak własnego mieszkania, który (dane z 2024 r.) dotyka nawet dwóch milionów ludzi. Po wojnie za komuny mieszkaliśmy w barakach, i było dobrze - ale to były czasy bez żadnych odszkodowań, reparacji czy dotacji! Dzisiaj, w dwudzieścia lat od daty wejścia do UE, te miliony bez własnego dachu nad głową to jakieś totalne nieporozumienie!

belino .. Ty "siem" nie wygłupiaj, tłumacząc mi warunki powojennego bytu - zapewne jestem starszy od Ciebie i z .. niejednego pieca chleb jadłem. Mieszkałem nawet w zespole baraków zwanej "Meksykiem" przy budowie Huty im.Lenina w towarzystwie głośników, nadających dla wszystkich (ok. 5000 chłopa) tą samą, cenzurowaną przecież rozgłośnię .. Z Krakowa dojeżdżało się tam tramwajami o nr. 5 lub / i 15 - a co tam się działo ..

Ja się nie wygłupiam. Oglądaliśmy jako usmarkane nastolatki kino amerykańskie i nie tylko "Love story" i westerny. Pamiętasz musical "West Said story" z 1961 r. o nowojorskich gangach młodzieżowych? Albo "Nocnego kowboja" z Dustinem Hoffmanem w roli nowojorskiego bezdomnego? To był 1969 rok!

W roku 1969 - na wiosnę - akurat opuściłem szeregi LWP po dwóch latach służby i układałem sobie życie na nowo .. Nie miałem zbyt wiele czasu na rozrywkę :-(((

W 1971 r. cała Polska w kinach obejrzała "Ojca chrzestnego" Francisco Coppoli. Jaki jest Zachód i Ameryka, każdy dobrze wiedział. Mieliśmy tam swoich marynarzy, dziennikarzy, swoich braci i kuzynów; był tam Komeda, Polański, Tony Halik, Baranowski, Kosiński, Miłosz, Herbert, była Cembrzyńska, była Dudziak, i długo by wymieniać. W PRL w latach siedemdziesiątych czytaliśmy "Policjantów" nowojorskiej policjantki Dorothy Uhnak.