Królestwo Twoje

Królestwo Boże, ziarno w sercach zasiane,

W relacjach ludzkich cicho kiełkuje,

Rozdziela ciemność, gdzie nienawiść panuje,

I wlewa światło, miłością tkane.

Wybaczenie staje się mostem, co łączy,

Tam, gdzie uraza - krzyżem zmazuje.

Życzliwą dłonią, wątpiących podtrzymuje,

Łaska balsamem, co rany leczy.

Egoizm ustępuje miejsca cnej służbie,

Pycha pokorą jest zastąpiona.

W Królestwie tym każdy bliźniemu jest w drużbie,

Bo w sercach ludzkich miłość Boża w możności.

Relacje kwitną w akordzie łaski,

Gdy Królestwo Boże w nich jednością gości.