/po drobnej korekcie, wersja wiersza o wszystkim i niczym/

Powolnie odgaduję poranek jutrzejszy

zapisany wczorajszym zgarbionym tchnieniem

mówiłeś że nic nie pokona

mnie nie złamie i ciebie

piszę szkaradne wiersze na kolanie

w pośpiechu gubiąc rytm i sylaby

nie są jak dawniej te same

zgubione litery dwa razy

jeszcze odgaduję dzień jutrzejszy

krzywizną wiersza stromym kantem

smutno uśmiechają się słowa

grafitem mroku przybrane