Czas zrywa kartki z kalendarza

rozkołysana powietrzem

kolejna

upada

pogubiłam dary od losu i młodość pamiętam

zaledwie

dziś gładzę pukiel siwych włosów

bez ciebie wspomnienia

przędę

jutro wyjdę ku światu

odszukam wytęsknionych dłoni

nauczysz kochać raz jeszcze

warto

dopóki jestem