No tak świat wirtualny zrobił swoje, do kanonu poezji wdziera się fraza "ginąć, umierać po raz kolejny"... Wiersz niesie poważny ładunek emocji w postaci strachu podmiotu lirycznego,tylko przed kim? Może przed Bogiem, może przed naturą? No i trzeba nauczyć się posługiwać klawiaturą: ź to x pisany z altem.

Zwabiłaś mnie tytułem. Nie żałuję. Wiersz pełen emocji. Moja babcia, kiedy przychodziła burza, mówiła: " Kto broi, ten się Pana Boga boi". Niby nie broję, ale wciąż czuję respekt przed siłami natury.

Na dworze grzmoty wcale nie żartują - to nasze grzeszników krzesło.

Elektryczne