Usadowiona wygodnie w pokoju z duszą

armią świadków stojącą w szeregu

na półkach

piszę

pióro upojone atramentem

dumnie

tworzy słowo

oddechem trącam płomień świecy

falując

magicznie wyolbrzymia jeszcze do teraz nikłe cienie

tu otwieram zakamarki duszy

ogarnięta spokojem

piszę