Tak mądry, że nie umiem go skomentować. Wierzę jednak, że mówisz prawdę o tych zielonych błyskach oczu, które wyemitują miłość. Warto tego zjawiska dożyć.

przek - nic mądrego nie wymyśliłam. marzę po prostu o tym, by pojechać do Finlandii i zobaczyć spektakl na niebie jakim jest zorza polarna. Lapończycy nazywają ją lisim ogonem od legendy o lisie, który w noc polarną za sprawą czarownic rozbłyskiwał tysiącem iskier. Ponoć ma kolor zielony, gdy gazem dominującym jest tlen. A tlen to życie ;) Są też osoby dajace nam tlen, dzięki swojej miłości :) A więc miłość też tworzy zorze .. ;))

Efekt zorzy polarnej

/widoczny na obu półkulach południowej i północnej w strefie subpolarnej/

- ten lisi ogon, o którym pisze Poetka -

to istny cud nad cudami, zaiste zapierający dech w piersi.

Jeśli nigdy nie kochałeś, na sam widok tak boskiego spektaklu padniesz na kolana

Miłość - to dar widzenia, dany nawet ślepym. Jeśli nie masz serca, choćbyś patrzył przez mikroskop i/lub lunetę, nie zobaczysz nic

szesnaście jedwabnych strun
zagra w sercu

(vide stosowny zapis)

powtórzmy:

o ile serce masz

Nie trzeba oczu, żeby usłyszeć światło

(patrz tytuł)