Co jest w książkach, że tak zachwycają?

Pożółkłe kartki młode lata wspominają.

Czasy, gdy ludzie z ochotą do nich zaglądali

I chłonęli z nich obrazów wiele.

O wspaniałych damach na dworskich balach,

Gdzie mężczyźni, co kulturę mają

I damę do tańca zapraszają.

Gdzie litery góry i doliny przypominają,

A przerwy to strumienie i prędkie potoki.

To w nich miłość rozkwita i to tam krzywdy przebaczają,

To w nich wszystko jest możliwe nawet w chwili klęski,

To przy nich serce mocniej bije, nawet jeśli to moment śmierci.

Jednak miłość przebacza, nawet w chwili rozłąki.

Koniec bez happy endu jest jak tonięcie Titanika,

Smutna, pomimo przeżytych chwil szczęścia i zachwytu.