Magnetyczna aura oczu 

wpatrzonych w mrok. 

Zimniejsza od lodu, 

czarniejsza niż śmierć. 

Pulsująca w żyłach rtęć, 

oddech gęstszy niźli dym. 

Na ramionach ciężar, 

ręce splamione krwią. 

Pływa w morzu rozpaczy sierot, 

zasypia w oceanie łez dzieci. 

Błąka się w lesie zbrodniarzy, 

szuka ukrytych grobów ofiar. 

Widzi odcienie czerni, 

moc czerpie z gniewu. 

Mieczem sprawiedliwości 

zadaje rany sercu. 

Odarty z człowieczeństwa, 

żądny zemsty twór, 

czy przygnieciony krzyżem, 

nieszczęśliwy człowiek?