(K.K)

są takie słowa prawdziwe i mądre, że czujesz w nich

poprzez normalność tych słów, nadzieję dla życia

choć mijają z czasem jak znaki i drogowskazy ... a jednak

pozostają twoim szczeblem w drabinie

i komunią

I czujesz ich obcość,

bo zainfekowanym

życiem pozostaje wierzyć - to tylko Bóg nam może w duszy je grać

melodią swoich do nas, tęsknot...

... ale oprócz takich kolorowych i pięknych są jeszcze i takie...bardzo

gorzkie z własnej żółci jakby sam diabeł w ludziach

zmartwychwstał

i tobie w końcu wstyd wmusił, że chcesz dziś dobro tej chwili ocalić

na jutro...

i jest też w ciszy cień pogardy

Perth 2009