Szkoda, że takie krótkie. Refleksja mnie naszła, że każdy rodzi się obcy, a potem życie, asymilacja. Z jajem się utożsamiam.

...tzn. utożsamiam się tak z jajem, tak luźno, na luzie, nieprofesjonalnie, nieodpłatnie, tak po prostu...

Ciekawy wiersz. Zdaje mi się, że znam takie przypadki, o jakim piszesz. Ale może też rozumiem inaczej? Tak już jest z wierszami i ich interpretacją.

Napisana w 1969 r. "Stara kobieta wysiaduje" (porównaj nagłówek) - to znany dramat Tad. Różewicza, poety i dramatopisarza, nominowanego do Nagrody Nobla w tym samym czasie co Cz. Miłosz.

Fakt, że ta jego sprzed półwiecza kobieta siedziała w tamtym peerelowskim realu na śmieciowisku, a ta tutaj - na grzędzie, wygrzewając cudze jajka, pokazuje, że wszyscy żyjemy tak naprawdę w czasie kolistym. Slumsy otaczają 20-milionowy Meksyk, Bangladesz tonie w śmieciach, na Wszechoceanie pływają plastikowe wyspy wielkości Francji - a kobiety stare czy młode powielają los wszystkich śmieciarek świata.

Zdehumanizowana opresyjna rzeczywistość z pogwałceniem praw Matki Natury wlecze się za ludzkością przez millenia - po millenia

Takie mamy pranie mózgu (patrz tytuł poetyckiego zbioru)