Ktoś mówi do Ciebie, a Ty nie słyszysz.

Daje Ci znaki wyraźne że oczy i uszy Twoje wykoleć by mogły.

Ten sam nie może mówić inaczej,

Bo jak mówić inaczej gdy uszy masz zatkane od własnych spraw?

Choćby krzyczała i krzyczał, Ty nie usłyszysz nic.

Choćby i zęby przednie stracił i dławił się cierpiąc.

Ty poświęcenia nie nie zrozumiesz.

Nie zrozumiesz nic.

Korzeń stary który Ci ciąży wyrwij z serca,

Wyrzuć go razem ze sobą.

Nowe drzewo zasadź bo stare owoców nie rodzi!