Jednak ruszył i może się zapełni... ?

może się zapełni jeszcze

Pociąg do Europy (patrz nagłówek wiersza) - to metafora polskiej fascynacji Zachodem (bo przecież nie CAŁĄ Europą, która kończy się za naszym Bugiem tysiące kilometrów dalej het! aż na wschodnich zboczach Uralu).

W zderzeniu z twardym realem tego Zachodu, który współczesnym Polakom oferuje najczęściej co najwyżej zmywak lub miotłę, ten pociąg wyraźnie przeszedł... w jałowy bieg i - jak się zdaje - całkiem zjechał na bocznicę jakby?? Zaczęliśmy nareszcie zdawać sobie sprawę z tego, że... nie ma jak stare dobre nasze "piosenki nad Wisłą i piasek Mazowsza!"

Wyrojony tłum sprzedaje swoją godność, a przewodnicy w chocholim menuecie...

/cytuję z pamięci/

Kiedyś Czas upomni się o tych wszystkich, którzy za cenę zmywaka stracili wszystkich najbliższych i te piosenki znad Wisły