dość dość

jejmość

zima

niech odpływa

w morza w strumienie

ją zmienię

wyprawię

na obcą ziemię

niech drzemie

już już

tuż tuż

wiosna

niedoszła panna

kawalera wzywa

a marzec w lustrze

przymierza kolory

złoty

jak dotyk maharadży

jeszcze żółty a już zielony

niebem rozbielony

aż blady

za to bez parady

przyfrunie

ku niej