Data miejsca

Jeszcze nie pobieleni do końca,

nie nakarmieni perłami,

ufni, że są miejsca niezmienne jak talerz ciepłej zupy,

podany przez matkę pod nos -

w rejsie dookoła świata obcego miasta,

wlewamy czas w siebie,

jak rynna rzygacza na rynku.

Jeszcze nie pokolenie, już wspominamy

podwórka z rozpaczliwie małymi bramami;

więcej ich od mrozu, ufają ciału,

ufają w nie bezgranicznie.

Miejsca odpływają w miasto

gdzie talerz pełen rzeki,

nieprzywykły do braku matki,

podwórka pełne nie pozbieranych kamyków

starszych niż miasto tonące od środka.

A ciało, w którym rynna starsza niż skóra dłoni,

wystawia nas uparcie na mróz śródmieścia,

bramy straciły pamięć i my wciąż w rejsie.

Nam dano być tylko papierowym okrętem.