skoro człowiek

dopiero się kształtuje

dopiero wypełnia - no to

po co na co starałby się

(wręcz przepracowywał

jak głupi) gdyby już był

pewny siebie i swego -

niepewność więc jest

jego sprzymierzeńcem

i błogosławieństwem -

przynajmniej do czasu

do czasu pewnego -

oby niedoścignionej

zguby człowieka