PRAGNIENIA

Nie pragnę sławy, ani pałaców

W komnatach skarbów, złotych klamek

Wystawnych bali, możnych przyjaciół

Nie kusi mnie bajkowy zamek

Nie znoszę strzelać, więc Safari

Odgłos polowań mam głęboko

W miejscu, gdzie światło nie dochodzi

I na nic zda się gołe oko

Nie tęsknię za golfowym polem

Nie muszę w Monte Carlo bywać

W kasynach milionami szastać

Największym w świecie jachtem pływać

Nie trzeba mi tysiąca koszul

Tłustych limuzyn, stu szoferów

Wiernej ochrony, łatwych kobiet

Miejsca na liście miliarderów

Wystarczy praca, którą lubię

Radość, że jeszcze coś potrafię

Pensja na którą warto czekać

Dwa garnitury schludne w szafie

Własna, przytulna, cicha norka

Gdzie można skryć się, tak po uszy

Gdzie zawsze ciepło i pogodnie

I nigdy smutek nie popruszy

Wystarczy wierna, bratnia dusza

Szczęśliwcy mówią – moja żona

Czasami szczęście płata figle

Szczęśliwi mówią wówczas – Ona