rozszalał się wiatr w moim ogrodzie

przedziwne wywijał

fikołki

strącał z jabłoni młode kwiecie

poplątał bluszcz z fasoli

wąsem

stracha na wróble ogołocił

stai tam teraz

zupełnie nagi

dzikie urządzał harce złowieszczo wyjąc w szale

oślepiał piaskiem zapierał dech w piersiach

zdewastowany ogród opuścił nad ranem

on spełniony

typ niegodny

wspominania