Marzyć, nie marzyć, poddawać się nastrojom chwil przypływających ze zmiennymi obrazami na ziemi i niebie oraz swoimi słowami starać się oddawać te nastroje tak, jak Ty to czynisz. Pięknie.

Bardzo piękny i nastrojowy wiersz, w którym emocje harmonizują ze stanem aury. Jednak w tym trzynastozgłoskowcu o rymach a,b,a,b w czterech wersach nastąpiło zakłócenie rytmu (trzy wersy dwunastozgłoskowe i jeden czternastozgłoskowy). Można to poprawić, dokonując następujących zmian;
- w wersie szóstym "miękkich" zamienić na "puchowych";
- w wersie siódmym na początku dodać "a";
- w wersie ósmym "zgrabne" zamienić na "dostojne";
- wersowi dziesiątemu nadać brzmienie: żegnając za oknem błękity nam dalekie.
Troszeczkę błądzi średniówka, ale tutaj niczego nie proponuję, gdyż należałoby przebudować cały wiersz. Brakuje jednego znaku diakrytycznego.

Ten zwyczjany człowiek jest niezwykłą istotą posiadającą szczególny zmysł widzenia i niesłychaną wrażliwość duszy, aby widzeniu nadać niezwykłą formę.Cudny poemat

Dziękuję bardzo zatroskanej osobie za wstawienie minusa. Okazuje się, że pisanie prawdy i podpowiadanie, jak uniknąć ewentualnych błędów, jest bezsensowne. - Tak trzymaj - zwracam się do autora minusa. Siła tkwi w fałszu!

Na szczęście to nie mój fałsz. Ja konstruktywne komentarze przyjmuję z pokorą.

Bardzo dobrze pomyślany i napisany tekst ! No i ta pointa z "blisko dalekimi błękitami" - powala mnie to na kolana ! Dosłownie !
Będę wracał do tego wiersza !
Pozdrawiam serdecznie i poetycko...

Również pozdrawiam. :)