LISTOPADOWE ROZTERKI

w sztucznym zgiełku toną krzyże i mogiły

babie lato po alejkach się nie snuje

nie ma miejsca na jesienną melancholię

kiedy pierwszy osobiście defiluje

w towarzystwie dysonansów przeciwności

pojednanych tego ranka przez tradycję

więc się zgodnie przeciskają wiejskie klany

cosa-nostra poróżnione koalicje

posiadacze domy mody i mieszczanie

trudno zliczyć objuczone kiczem tłumy

jak co roku - poruszenie pospolite

zaduszkowo-narodowe wsparcie łuny

wstyd się przyznać i ja czepiam się pielgrzymki

nie jest łatwo przy rodzinie stać odłogiem

lecz mi głośno inherencja w butach chlupie

i świadomość że znów robię coś wbrew sobie