w ogrodach pachnących tęsknotą

skosztowałeś owoców melancholii

zatrutych i gorzkich

zasnąłeś

sen trwa i trwa

obudź się

popatrz

świat nurza ramiona w słońcu

schwyć promień

i fruń fruń daleko

gdzie szczęścia nic nie kala

gdzie smutek nie dosiega

a żal nie plami duszy

żyj