Własna piramida

Jest wielu ludzi zafascynowanych monumentalną budowlą piramid . Minęli wieki a wzniesione piramidy z trwałego budulca wciąż stoją. Wszystkie inne budowle wykonane z drewna,  cegieł, pustaków, czyli z materiałów nietrwałych już wielokrotnie znikały z powierzchni ziemi. Twórcy piramid  mieli swój cel i   do jego realizacji użyli ogromnych głazów. Można zapytać się jaki to był cel? Zapewne chcieli, aby informacja o ich pobycie na ziemi dotarła do naszych czasów. Zdawali sobie w pełni sprawę o kataklizmach jakie nawiedzają nasz glob: trzęsienia ziemi, powodzie, lodowce, itp., dlatego wznieśli takie budowle, że potrafią się oprzeć tym niszczącym siłom.

Podziwiając kunszt i precyzje budowniczych piramid, nasuwa się myśl, jak traktować swoją  egzystencję na ziemi.  Ponieważ cechą charakterystyczną piramidy jest solidna podstawa, co pozwala jej przetrwać przez wieki.

A uczeń chcąc osiągnąć właściwy rozwój, uniknąć regresu w swoim życiu, aby nie rozpadły się podwaliny, musi mieć odpowiedni fundament. Osoba ludzka to piramida złożona z trzech płaszczyzn: ciała,  duszy i serca. Ciało, dusza i serce muszą opierać się o żywą podstawę ( fundament). Tym fundamentem jest dawca życia – BÓG działający przez rodziców, wiedza i prawo moralnym.

Od początku... i do skończenia świata, każda osoba wznosi swoją „ piramidę osoby” na tym głównym fundamencie: wiary, miłości i nadziei, bez niego nikt nie zbuduje trwałej budowli.  Piramidy własnej osoby! Udaje się to osiągnąć, gdy każdy czyn jest precyzyjnie dopasowany do następnego czynu w działaniu rzeczywistym. I nawet żadne złe słowo nie zdoła się wcisnąć między uczynki, gdyż są tak ściśle złączone w wierze i miłości, że przetrwają poza czas, na wieczność.

Rzeczywistość wznoszenia własnej piramidy okazuje się być wspaniałą przygodą.  A więc do dzieła młodzi, aby przyszłe pokolenia zobaczyły zostawione w dziedzictwie wspaniałe dzieło.

Motto!

Nawet najmniejszy błąd przy budowie piramidy, należy usunąć, aby była żywym cudem osoby.